Is de hausse in elektrische autometalen duurzaam?

De metalen die in elektrische voertuigen worden gebruikt, zoals lithium, kobalt en koper, staan centraal in de revolutie die momenteel in de auto-industrie plaatsvindt. Strenge regelgeving, steunprogramma's van de overheid en het toegenomen gebruik van elektrische voertuigen in bepaalde regio's stimuleren sterk de vraag naar deze metalen, die vandaag de dag onmisbaar zijn bij de productie van batterijen. Een onevenwicht tussen vraag en aanbod drijft de prijzen op, ook al blijft het marktaandeel van elektrische voertuigen bescheiden. In haar laatste analyse voorziet Coface geen grote veranderingen in deze prijstrends voor de komende twee jaar.

De verschillende batterijconfiguraties, of het mogelijke gebruik van waterstof als energiebron, zullen de druk op het gebruik van deze metalen niet verminderen, ook al dragen de hoge kosten van hun integratie bij tot het aanmoedigen van onderzoek en ontwikkeling van alternatieve technologieën. Deze inspanningen zouden de situatie op langere termijn echter kunnen veranderen, met een sterke concurrentie tussen landen die een voorsprong willen verwerven met de volgende generatie voertuigen.

METALEN DIE ESSENTIEEL ZIJN VOOR DE BATTERIJPRODUCTIE EN PROFITEREN VAN STERKE STRUCTURELE TRENDS

Het segment van elektrische voertuigen blijft wereldwijd groeien, met een marktaandeel van 13% in 2020 ten opzichte van 8% in 2019. Volgens het Internationaal Energieagentschap:

• Terwijl de autoverkoop in 2020 met 6% daalde, steeg de verkoop van elektrische voertuigen met 41%, omdat er in Europa veel interesse was in naar dit segment.
• In het eerste kwartaal van 2021 is de verkoop van elektrische voertuigen met 41% gestegen ten opzichte van het eerste kwartaal van 2020, en verwacht wordt dat de verkoop dit jaar met 70% zal stijgen.

Bovendien zullen verbrandingsmotoren in sommige markten, waaronder Europa, tegen 2035 uit de handel worden genomen, waardoor de concurrentie voor elektrische motoren zal verdwijnen.

Deze trend zet de metalen die nodig zijn voor de productie van deze voertuigen onder druk: lithium, kobalt, grafiet, nikkel, zeldzame aardmetalen, aluminium en koper. Enkele tientallen, zo niet honderden, kilo's metalen worden gebruikt in batterijen, met name aluminium, dat ongeveer de helft van het totale gewicht uitmaakt, gevolgd door koper, grafiet en nikkel.

Aluminium wordt niet alleen in accu's gebruikt, maar ook in andere onderdelen van voertuigen, zoals het chassis of de binnenpanelen, vanwege zijn gewichtsvoordelen en zijn vermogen om doeltreffend tegen botsingen te beschermen. Ook het geval van koper is interessant: het is essentieel voor de productie van accu's, maar wordt ook gebruikt door elektriciteitsleveranciers, die nieuwe netwerken moeten ontwikkelen om zich aan te passen aan de elektrificatie van het wagenpark en deze nieuwe vraag naar energie.

DE VRAAG STIJGT SNELLER DAN HET AANBOD, WAARDOOR DE PRODUCTIE EN DE PRIJZEN ONDER DRUK KOMEN 

Coface verwacht dat de prijzen van nikkel, aluminium en koper tussen 2020 en 2021 met respectievelijk 34%, 25% en 47% zullen stijgen. Bovendien wordt verwacht dat de vraag tussen 2020 en 2050 aanzienlijk zal stijgen. De vraag naar koper voor elektrische voertuigen zal in deze periode jaarlijks met 9,9% toenemen, terwijl nikkel waarschijnlijk met 11,8% per jaar zal groeien.
De belangrijkste producenten van deze zeer gewilde metalen zijn de Democratische Republiek Congo (DRC), Australië, Indonesië, Chili en Rusland, wat deze regeringen ertoe heeft aangezet hun mijnbouwwetgeving aan te passen om een groter deel van de gegenereerde toegevoegde waarde te kunnen bemachtigen, maar ook hun milieuregelgeving aan te scherpen ter bescherming van de plaatselijke gemeenschappen.

De druk op mijnbouw- en metaalbedrijven om het aanbod te verbeteren en op deze trends in te spelen, zal intens zijn.

Coface verwacht dat de kapitaaluitgaven zullen stijgen om de groei te kunnen opvangen, maar de bedrijven in de sector zullen ook een sterke winstgevendheid moeten laten zien, wat op korte termijn een uitdaging vormt. Deze sector werd begin 2020 immers zwaar getroffen door de pandemie, met dalende prijzen in lijn met de dalende vraag en de verschillende lockdowns. Aangezien de economische vooruitzichten toen minder gunstig waren, werden de budgetten voor exploratie en capaciteitsuitbreiding verlaagd voordat de trend omsloeg.

ER ZIJN NOG VEEL UITDAGINGEN OM DE AFHANKELIJKHEID TE VERMINDEREN

Fabrikanten van batterijen en hun klanten proberen hun afhankelijkheid van kobalt te verminderen, maar ook alternatieve energiebronnen te vinden. Waterstof wordt algemeen genoemd als een sterk alternatief, dat de totale kosten voor de industrie en de druk op het milieu kan verlichten. Coface verwacht echter niet dat waterstof in dit decennium een gamechanger zal zijn zonder sterke stimulansen van regeringen.

Bovendien wordt niet verwacht dat spelers in het batterij-ecosysteem - waartoe eindgebruikers zoals autofabrikanten behoren - op korte termijn de voorkeur zullen geven aan waterstof, aangezien zij zwaar hebben geïnvesteerd in batterijen om te voldoen aan de strenge regelgeving die door de verschillende overheden is ingevoerd.

Recycling en de circulaire economie zijn andere antwoorden om aan de stijgende vraag te voldoen en de impact op het milieu te verminderen. De wil om het gebruik van elektrische voertuigen te ontwikkelen is gebaseerd op de verwezenlijking van de doelstellingen van het Akkoord van Parijs en de strijd tegen de klimaatverandering.

Maar de metaalwinning,heeft zoals elk mijnbouwproces, een aanzienlijke impact op het milieu en de gemeenschappen. In de DRC zijn ontbossing en kinderarbeid wijdverbreid. Dergelijke problemen moeten worden aangepakt om de revolutie van elektrische voertuigen de eer te geven die zij verdient.

Nu er miljoenen elektrische voertuigen worden verkocht, zal recycling de komende jaren een belangrijke kwestie worden.  Veel bedrijven haasten zich om hun eigen activiteiten in dit segment te ontwikkelen. Recycling van kobalt en nikkel is relatief rijp, met een totaal percentage van 60%, maar lithium wordt zelden gerecycleerd, met een totaal percentage van slechts 1%. Er is dus ruimte voor verbetering, met name door een beter afvalbeheer.

Klik op de afbeelding om de volledige studie te downloaden (alleen beschikbaar in het Engels)