Barometer landen- en sectorrisico: 1e kwartaal 2020
In de vorige Coface kwartaalbarometer die op 4 februari 2020 werd gepubliceerd, verwachtten we dat de belangrijkste risico's voor de wereldeconomie in 2020, paradoxaal genoeg, van niet-economische aard zouden zijn. We hebben de politieke en milieurisico's in deze categorie opgenomen. Drie maanden later is het een ander soort niet-economisch risico dat de wereldeconomie in een recessie doet belanden. De COVID-19-epidemie in China, die aanvankelijk een beperkt aantal waardeketens trof, is veranderd in een wereldwijde pandemie die meer dan de helft van de wereldbevolking, in meer dan 50 landen, in toom moet houden. Voor bedrijven vormen de plotselinge maatregelen, die regeringen nemen om de uitbreiding van het virus tegen te gaan, een dubbele schok - vraag en aanbod - die een groot aantal industrieën treft. Het unieke karakter van deze crisis maakt vergelijkingen met de vorige nutteloos, omdat deze laatste een financiële oorsprong hebben (wereldwijde kredietcrisis van 2008-2009, grote depressie van 1929).
In deze context gaat het niet meer om de landen en sectoren die door deze schok getroffen zullen worden, maar om de (zeldzame) landen en sectoren die gespaard zullen blijven. Zo behoren de farmaceutische sector en in mindere mate de voedingsindustrie tot deze relatief gespaarde sectoren. In 2020 zou de wereldeconomie voor het eerst sinds 2009 in een recessie terecht moeten komen (-1,3% na +2,5% in 2019) en 68 landen zullen zich dit jaar naar verwachting in een recessie bevinden, tegenover slechts 11 vorig jaar. Het volume van de internationale handel zal voor het tweede opeenvolgende jaar dalen (de wereldhandel daalt dit jaar met 4,3% in volume, na -0,4% in 2019), het kredietrisico van bedrijven zal sterk stijgen en Coface voorspelt dat het aantal bedrijfsfaillissementen wereldwijd met 25% zal toenemen (in vergelijking met slechts +2% verwacht in januari vorig jaar). Het zou veruit de sterkste stijging zijn sinds 2009 (+29%), zelfs als de economische activiteit geleidelijk aan weer op gang komt in het 3e kwartaal, en zonder dat zich in de tweede helft van het jaar een tweede epidemiegolf voordoet. Deze evolutie zou de Verenigde Staten (+39%) en alle belangrijke West-Europese economieën (+18%) treffen: Duitsland (+11%), Frankrijk (+15%), het Verenigd Koninkrijk (+33%), Italië (+18%) en Spanje (+22%). De schok zou nog heviger kunnen zijn in de opkomende economieën: naast de pandemie, die voor hen wellicht moeilijker te beheersen is, worden zij ook geconfronteerd met de daling van de olieprijzen en de uitstroom van kapitaal die verviervoudigd is ten opzichte van het niveau van 2008. Tot slot zou de pandemie ook veel politieke gevolgen moeten hebben, waarvan de meest voor de hand liggende is dat zij de bestaande geopolitieke spanningen op korte termijn verergert.
Download de publicatie (Engels):
