De dominantie van China in de wereldwijde kledingindustrie brokkelt af, verzwakt door stijgende kosten, wettelijke beperkingen en onrendabele specialisatie. De terugkeer van Donald Trump naar het Witte Huis en zijn agressieve handelsbeleid zouden de diversificatie van de toeleveringsketens kunnen versnellen. Coface identificeert de landen die een groeiende rol zullen spelen in de wereldwijde kledingproductie.
Drie belangrijkste trends
- China verliest terrein: zijn aandeel in de wereldwijde kledingexport is gedaald van 54% in 2010 tot 41% in 2023.
- Zuid- en Zuidoost-Azië winnen terrein: Bangladesh, Cambodja, Pakistan, Vietnam en India zijn het best gepositioneerd als er uniforme douanerechten worden toegepast.
- Europa wint terrein: met wederzijdse douanerechten zouden Albanië, Georgië en andere Europese landen relatief concurrerender worden.
Liberalisering van de handel en de exportmacht van China
De geleidelijke afschaffing van de textielquota tussen 1995 en 2005, in combinatie met de toetreding van China tot de WTO in 2001, heeft de export van kleding en schoeisel aanzienlijk gestimuleerd, die tussen 1995 en 2010 met een factor 4,8 is toegenomen (vergeleken met 1,4 keer voor de rest van de wereld).
Deze doorbraak kan echter niet alleen worden verklaard door de liberalisering van de handel. China heeft geprofiteerd van zijn grote bevolking en lage arbeidskosten (een sleutelfactor die 20 tot 30% van de uiteindelijke kosten van een kledingstuk vertegenwoordigt), enorme voorraden natuurlijke en chemische textielvezels en politieke stabiliteit.
Wereldwijde concurrentie: de grenzen van het Chinese model
Hoewel China 's werelds grootste exporteur van kleding blijft, verzwakt zijn dominantie. Het aandeel van de wereldwijde export is gedaald van 54% in 2010 tot 41% in 2023.
data voor de grafiek in xls formaat
Deze daling kan worden verklaard door een economisch model dat gericht is op onderaanneming voor westerse merken. Deze productieactiviteiten zijn echter zeer laagbetaald in de waardeketen. Ondanks hun aanzienlijke gewicht in termen van aantal bedrijven (19% van het wereldwijde totaal), genereerden Chinese spelers dus slechts 10% van de winst van de sector tussen 2020 en 2024.
Dit verlies aan concurrentievermogen wordt nog versterkt door de voortdurende stijging van de lonen (+gemiddeld 6% per jaarsinds 2010). In 2000 verdiende een Amerikaanse werknemer 18 keer meer dan een Chinese werknemer, vergeleken met slechts 4,6 keer meer in 2023. Daarbij komen nieuwe wettelijke beperkingen, met name op milieugebied, die de productiekosten verhogen. Dit zijn allemaal tekenen dat het Chinese model op stoom raakt in een context van toegenomen wereldwijde concurrentie.
data voor de grafiek in xls formaat
Uniform douanerechtscenario: Zuid-Azië ligt op de loer
De terugkeer van Donald Trump zou de diversificatie van de textieltoeleveringsketens weg van China kunnen versnellen. Coface heeft een aantrekkelijkheidsindex voor landen ontwikkeld op basis van de beschikbaarheid van goedkope arbeidskrachten, het bestaan van een gevestigde kledingindustrie en het gemak van zakendoen.
In een eerste scenario waarin alle handelspartners van de Verenigde Staten onderworpen zijn aan uniforme douanerechten van 10%, behalve China, dat zwaarder wordt gestraft1, zijn de landen die het best gepositioneerd zijn om marktaandeel te veroveren Bangladesh, Cambodja, Pakistan en Vietnam. India, dat op de6e plaats staat, zou ook kunnen profiteren van de ontwikkeling van zijn enorme binnenlandse markt. Ten slotte zou verhuizing na Covid ten goede kunnen komen aan landen als Albanië en Georgië in Europa, en El Salvador voor de Amerikaanse markt.
Scenario met wederzijdse douanerechten: Europeanen beter uitgerust
In dit tweede scenario voert de Amerikaanse regering gedifferentieerde douanerechten in, in overeenstemming met de wederzijdse maatregelen die in april zijn aangekondigd en vervolgens zijn opgeschort. In deze situatie suggereert onze index dat douanerechten niet voldoende zouden zijn om het concurrentievoordeel van Bangladesh teniet te doen. Ondanks een hoog percentage (37%) blijft de impact beperkt dankzij de geringe afhankelijkheid van de Amerikaanse markt en de sterke banden met de Europese Unie.
Omgekeerd zouden landen als Vietnam, Lesotho en Jordanië meer concurrentievermogen verliezen. Europese landen daarentegen zouden profiteren van een relatief voordeel, met lagere tarieven en minder blootstelling aan de VS – tenzij er een plotselinge verhoging tot 50% komt, zoals Donald Trump eind mei dreigde.
Download de "Reconfiguration of global clothing supply" nu
(.pdf 3,04 Mo)
[1] 55% invoerrechten op producten uit China tot 12 augustus
