Afgenomen liquiditeit in Azië: 2019 is niet alleen maar kommer en kwel
Azië staat door de afgenomen wereldwijde liquiditeit in 2018 onder druk. De index van Coface die de relatieve kwetsbaarheid voor kapitaaluitstroom meet, wijst op toenemend verschil in Azië. Sommige markten zullen profiteren van strenge fundamentals, proactief monetair beleid en ruime buffers om uitstroom tegen te gaan, maar andere zullen onder druk staan. De relatieve houdbaarheid van de reële externe positie is evenwel de belangrijkste factor. Voorts zullen landen die geen beleid van flexibele wisselkoersen voeren mogelijk moeite hebben om koersfluctuaties op te vangen.
liquiditeit aan aziatische markten onttrokken door wereldwijde monetaire verkrappingsbeleid
Nu centrale banken wereldwijd hun monetaire beleid normaliseren, ontstaat het risico van uitstroom van liquiditeiten. Om de bijbehorende risico’s te beperken zijn de centrale banken in de regio genoodzaakt om de aanscherping van het monetaire beleid door de VS te volgen, ondanks het feit dat hun conjunctuurcyclus zich in een heel andere fase bevindt. De opkomende markten in Azië hebben gedurende het grootste deel van 2018 ook een neerwaartse druk op hun valutakoersen gehad. Als gevolg daarvan voerden de Filipijnen, Indonesië en India interventies op de valutamarkten uit om wisselkoersschommelingen tegen te gaan. Indonesië en Pakistan namen maatregelen om de invoer te beperken om zo de druk tegen te gaan die werd veroorzaakt door de groeiende handelstekorten als gevolg van hun zwakkere valuta. Deze ontwikkelingen doen denken aan eerdere gevallen waarin de regio met een uitstroom van beleggingen kampte, namelijk de Aziatische financiële crisis van 1997 en de ‘Taper Tantrum’ van 2013.
geen gesynchroniseerd herstel, maar ook geen gesynchroniseerde ondergang
Er zijn veel factoren waarom de regio nu beter in staat is om uitstroom te weerstaan, zoals de zwevende wisselkoersen, overschotten op de lopende rekening, een toename van de instroom van directe buitenlandse investeringen en de geldbedragen die emigranten naar huis zenden. De buitenlandse valutareserves zijn ook gestegen en in de meeste gevallen van voldoende omvang. De relatieve houdbaarheid van de reële externe positie blijft in sommige gevallen echter een punt van zorg. Buitenlandse valutareserves kunnen worden gebruikt om deze externe positie te financieren, maar dit is geen duurzame oplossing. Coface verwacht dat sommige Aziatische opkomende markten het door deze onevenwichtigheden de komende tijd moeilijk zullen hebben.
De index van Coface die de relatieve kwetsbaarheid voor kapitaaluitstroom meet, wijst op een verschil in de mate waarin Aziatische opkomende markten zijn blootgesteld aan externe druk. De mate van blootstelling verschilt en is afhankelijk van bestaande kwetsbaarheden en van de mate waarin die risico’s door reserves kunnen worden afgeweerd. Waarschijnlijk hebben beleggers in sommige gevallen een beetje doorgedraafd. De huidige waarderingen zijn misschien niet helemaal terecht als men rekening houdt met de sterke fundamentals, de pro-actieve monetaire beleidsmaatregelen en het feit dat een aantal van deze markten over meer dan genoeg munitie beschikken, in het bijzonder buitenlandse valutareserves, om in de nabije toekomst weerstand te bieden aan uitstroom.
Desalniettemin zal de dreiging in bepaalde opkomende Aziatische markten sterker worden gevoeld dan in andere, want er blijven factoren die de regio onder druk zetten. De markten hebben opnieuw geworsteld met de ‘risk-on’-modus die het gevolg is van de steeds zwaardere dreigingen in de handelsoorlog tussen de VS en China. Dit is een verklaring voor de uitstroom uit landen die het voor het overige juist goed deden. Bovendien droeg de hogere olieprijs in 2018 bij aan een vertraging van de groei, een scenario dat we ook voor 2019 niet kunnen uitsluiten. Coface verwacht dat de prijs van een vat Brent in 2019 gemiddeld in de buurt van 75 USD zal blijven. Ook de vaart die in de VS met monetaire verkrapping wordt gemaakt zal voor de bewegingen in de uitstroom van kapitaal bepalend blijven. In ons basisscenario neemt de snelheid af waarmee de Fed de rente verhoogt (twee verhogingen in 2019 tegen vier in 2018), omdat de inflatie reeds tot beneden het streefcijfer van 2% van de Fed is gedaald.
Download de publicatie
